Daslookboter

Daslook verliest eindelijk zijn beschermde status – lang leve de daslook!

Tot mijn grote ergernis stond daslook, een algemeen voorkomende plant in Nederland,  decennialang in de flora- en faunawet. Ook voor andere jachtaktehouders was het oppassen geblazen, want plukken was een overtreding van de flora- en faunawet.

De status van zwaar beschermde soort kreeg de plant omdat de daslook het moeilijk had in twee Limburgse bossen. En een algemeen verbod was makkelijker dan lokale maatregelen.

Gelukkig heeft de plant bij invoering van de nieuwe natuurwet geen aparte status meer gekregen en is ze weer gewoon een eetbare wilde plant. Je mag de daslook dus weer plukken, het liefst met toestemming van de grondeigenaar, maar die zal je een paar blaadjes niet misgunnen. Daar heb je ook snel genoeg aan, want de krachtige smaak maakt dat je niet veel nodig hebt, een ingebouwde bescherming tegen overbeplukking.

Ze staat het meest in parken en tuinen van buitenhuizen, het is een klassieke stinsenplant en een heerlijk inheems kruid. Daslook ruikt bij het plukken naar een kruising tussen knoflook en spinazie, maar smaakt toch vooral naar look!

De aloude volkswijsheid dat je de daslook niet meer moet eten als hij bloeit hangt vooral samen met het verschijnen van de sterk gelijkende blaadjes van de giftige lelietjes-van-dalen in die tijd. Maar met het blad van de daslook is ook als de plant bloeit niks mis, alhoewel ik zelf in die tijd liever de bloemen eet, die zijn goddelijk van smaak.

Super simpel receptje, maar o zo lekker!

Meng 125 gram in blokjes gesneden koude boter met 25 gram fijngesneden daslook, flinke snuf zout en scheut olijfolie. Gooi de staafmixer er even doorheen.